Γράφει ο Μανόλης Φούμης
Γράφονται πολλά και λέγονται ακόμα περισσότερα…
Προσωπικά, έχω την αίσθηση ότι στο τέλος η παράταση θα δοθεί.
Με μεταρρυθμίσεις, με επιτήρηση και με σφιχτά λουριά, αλλά και με αλλαγή ατζέντας και φυσικά τις απαραίτητες κολοτούμπες – που δεν είναι πάντα κατακριτέες (ο ξεροκέφαλος δεν κάνει κολοτούμπες). Ο Γιάνης ίσως και να παίξει – εν γνώσει του – τον ρόλο του λαγού και να «θυσιαστεί» για να σωθεί η παρτίδα. Ρήξη δεν νομίζω να γίνει – το κόστος είναι τεράστιο και δεν σηκώνεται πολιτικά ούτε από τον Σύντροφο Πρόεδρο.
Από την άλλη, τα επαναστατικά του φατσοβιβλίου, τα συνθήματα, κλπ, κλπ αλλά και οι κακίες για τον Σόιμπλε, όπως και τα καλέσματα σε συλλαλητήρια και μποϊκοτάζ, δείχνουν ότι παραμένουμε πολιτικά ανώριμοι. Κάποτε θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου όλου, «λαϊκή εντολή» έχουν και οι κυβερνήσεις των άλλων κρατών της Ε.Ε. (αυτοί που μας δανείζουν δηλαδή), οι λαϊκίστικες αναλύσεις δεν βοήθησαν ποτέ, καθώς και το ότι σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης θα ακουστούν ακραίες θέσεις. Κι ο καθένας θα βγάλει ό,τι όπλο έχει.
Αν δεν το αντέχουμε αυτό, αν μας αγχώνει, ας μην παρακολουθούμε την πορεία κι ας περιμένουμε το αποτέλεσμα.
Και στο finale, αν δεν δούμε κάποια στιγμή τα πράγματα ψύχραιμα και ρεαλιστικά, δεν έχουμε καμία ελπίδα επί της ουσίας, ούτε και με 100 κουρέματα… Η φωτιά θα φουντώνει πάλι, εμείς θα κοιτάμε τα αρχαία μας τα κάλλη και θα χαϊδευόμαστε με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, που είπε κι ο ποιητής!
