Απόγευμα Τετάρτης στην πλ. Ελευθερίας, στο μηχάνημα
ανακύκλωσης πλαστικών, γυάλινων και μεταλλικών μπουκαλιών. Προτελευταία ημέρα
για τον μαθητικό διαγωνισμό που γίνεται σε εθνικό επίπεδο, με σκοπό να μυηθούν
τα παιδιά στη ανακύκλωση και να κερδίσουν οι τρεις πρώτες τάξεις, διάφορα δώρα.
Η ουρά μεγάλη. Όχι τόσο όσο αυτή στο αντίστοιχο μηχάνημα της
Όασης, αλλά μεγάλη. Γονείς με τα παιδάκια και τσάντες στα χέρια με άδεια πλαστικά
μπουκάλια νερού.
Μια μαμά, έχοντας διπλό-παρκάρει το αγροτικό στην διπλανή
πιάτσα των ΤΑΧΙ, με τον ένα γιο να περιμένει μέσα στο αυτοκίνητο (και να
κορνάρει ρυθμικά) και τον άλλο στο χέρι (να θέλει παγωτό και να το ζητά
επιτακτικά), ρίχνει βιαστικά τα μπουκάλια στο μηχάνημα. Που και που, ρίχνει και
μια ματιά στον μικρό, στο αμάξι. Και καμιά φωνή όταν με τη ματιά δεν ηρεμεί ο
μελλοντικός Σουμάχερ.
Τελειώνει, παίρνει την απόδειξη (για παγωτό στον μπόμπιρα,
ούτε λόγος).
Σειρά ο επόμενος. Ρίχνει μπουκάλια βιαστικά. Παίρνει
απόδειξη και φεύγει.
Το ίδιο έκανε και ο επόμενος… και η επόμενη… μια παρέα
πιτσιρίκια, κ.ο.κ.
Όλα καλά μέχρι εδώ.
Ή μάλλον θα ήταν όλα καλά, αν όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας,
δεν εξαντλούσαν την περιβαλλοντική τους ευαισθησία μόνο στα μπουκάλια. Και στο
διαγωνισμό.
Αν έδιναν μια έστω και μικρή σημασία στις τσάντες. Γιατί βλέπετε,
οι σακούλες και οι τσάντες που είχαν χρησιμέψει για τη μεταφορά του προς ανακύκλωση
υλικού, τώρα τους είναι άχρηστες.
Και τι κάνουμε ότι δε χρειαζόμαστε; Το πετάμε.
Που το πετάμε; Όπου βρούμε φυσικά!
Στην προκειμένη περίπτωση, στην πλατεία Ελευθερίας.
Αποτέλεσμα; Το μηχάνημα χορτάτο από μπουκάλια νερού, μπύρας,
κλπ, και στην πλατεία, με τη βοήθεια και του αέρα, δεκάδες σακούλες να έχουν
στήσει χορό γύρω από τα δέντρα…
Και να σκεφτείς ότι ακριβώς δίπλα, στο ίδιο μηχάνημα, έχει
ειδική υποδοχή για σακούλες…
