Πλουμή - Παραγιουδάκης

Κρίση θεσμών...

 
HΤΑΝ ΤΟ 1922, επί πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Αντώνιος Ζηλήμων εκλέγεται πρόεδρος του Αρείου Πάγου και αναλαμβάνει τα καθήκοντά του. Ο πρωθυπουργός αναμένει, όπως συνηθιζόταν, να τον επισκεφθεί εθιμοτυπικώς στο γραφείο του. Αυτό δεν συμβαίνει. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανησυχεί και ζητά από τη γραμματέα του να επικοινωνήσει με τον νέο πρόεδρο, που σημειωτέον ήταν προσωπικός φίλος του... Ο Αντώνιος Ζηλήμων απαντά στη γραμματέα του πρωθυπουργού: «Πείτε, παρακαλώ, στον κύριο πρωθυπουργό ότι ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου από της ογδόης πρωινής μέχρι της τρίτης απογευματινής βρίσκεται στο γραφείο του εργαζόμενος. Θα το θεωρήσει μεγάλη τιμή αν ο πρωθυπουργός τον επισκεφθεί». Και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ακριβώς γιατί είχε την ευαισθησία να τονώσει την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, δέχθηκε να επισκεφθεί αυτός τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου.

ΑΘΗΝΑ, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010. Η ειδική, μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, διά του προέδρου της Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, καλεί σε ακρόαση για τα προβλήματα διοίκησης και λειτουργίας της Δικαιοσύνης και του σωφρονιστικού συστήματος τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τέντε. Η πρόσκληση παραμένει μετέωρη, επί μήνες. Στο τέλος Μαρτίου 2011, συνέρχεται η Ολομέλεια της Εισαγγελίας του ανωτάτου δικαστηρίου. Οι εισαγγελείς, με συντριπτική πλειοψηφία (16 από τους 19), αποφασίζουν ότι ο κ. Τέντες δεν πρέπει να προσέλθει στην Επιτροπή, διότι η κλήση του έγινε με την επίκληση διατάξεως του Κανονισμού της Βουλής που είναι ασυμβίβαστη με τη συνταγματική αρχή της διακρίσεως των εξουσιών. Σημειώνουν, μάλιστα, ότι «θεωρούν χρήσιμο τον διάλογο», μετά όμως «από συνεννόηση και υπό καθεστώς ισοτιμίας, προς διαφύλαξη του κύρους και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης».

ΘΑ ΑΝΕΜΕΝΕ, εύλογα, κανείς το πολιτικό μας σύστημα να αντιδράσει... βενιζελικά. Θα ανέμενε, δηλαδή, μια κίνηση καλής θελήσεως, που θα αποδείκνυε σεβασμό στη διάκριση των εξουσιών και στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Αντ’ αυτού, κύκλοι της κυβέρνησης, από το περιβάλλον του αρμόδιου υπουργού Χάρη Καστανίδη, αφήνουν να διαρρεύσουν επιθετικά σχόλια περί «μοιραίου λάθους» και «αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς» των δικαστικών λειτουργών και δεν διστάζουν να τους κατηγορήσουν για «προσβολή του Κοινοβουλίου» και για «συνολική αντιπαράθεση με το πολιτικό σύστημα, με μόνο αίτημα να μη χάσουν τους μισθούς τους»!

ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ: Είναι τόσο σοβαρό θέμα ποιος θα επισκεφθεί ποιον; Είναι τόσο σημαντικό το «πρωτόκολλο» και ο «τύπος»; Η απάντηση είναι ΝΑΙ! Διότι στην πραγματικότητα πρόκειται για την ουσία! Από τη στήλη αυτή έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι η βαθιά κρίση που μαστίζει σήμερα τη χώρα μας δεν είναι μόνον οικονομική. Είναι επίσης, αν όχι πρωτίστως, πολιτική και ηθική. Και, βέβαια, είναι κρίση θεσμών, το «ξεχαρβάλωμα» των οποίων έχει προσλάβει τις τελευταίες δεκαετίες επικίνδυνες διαστάσεις. Δεν έχει μείνει όρθιο τίποτε. Ο κομματισμός, η ευνοιοκρατία, το καθεστώς των ημετέρων, αλλά και η διαφθορά, η φαυλότητα, ο «ωχαδερφισμός» έχουν διαβρώσει τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας και απειλούν πλέον ευθέως με πλήρη κατάρρευση το αξιακό σύστημα που την κράτησε μέχρι σήμερα ενωμένη και ζωντανή.

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας. Δείτε στα υπουργεία, αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στις ΔΕΚΟ. Η διαστρωματική διαφθορά «άλωσε» πλέον ακόμη και τον χώρο του συνδικαλισμού. Μίζες, κομπίνες, ρεμούλα. Και την ίδια στιγμή τίποτε να μη λειτουργεί. Το απόλυτο μπάχαλο. Η απόλυτη αφασία. Και τώρα, γι’ άλλη μια φορά, το πολιτικό μας σύστημα, αντί να προστατεύει και να ενισχύει τους θεσμούς της δημοκρατίας μας, τους υποσκάπτει. Τους φθείρει. Δεν φθάνουν οι κομματικές παρεμβάσεις στις δημόσιες υπηρεσίες; Δεν φθάνει η αναξιοκρατία στα υπουργεία και τους οργανισμούς; Δεν φθάνει ο κομματισμός στον στρατό; Πρέπει τώρα να αποσυντεθεί πλήρως και ό,τι απέμεινε όρθιο στον χώρο της Δικαιοσύνης; Πρέπει να «κοντύνουν» και τους δικαστές;

ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ και παραλείψεις υπάρχουν πράγματι στην απονομή της δικαιοσύνης. Και μάλιστα σοβαρές. Λάθη γίνονται. Συχνά επώδυνα. Καμιά φορά θεωρούνται και σκόπιμα. Βλέπε τους... παραπλανηθέντες υπουργούς. Αλλά τον νόμο περί ευθύνης υπουργών και τη βουλευτική ασυλία δεν τα ψήφισαν δικαστές. Ας πάψει, λοιπόν, το πολιτικό σύστημα να τους προσβάλλει. Και ας τους στηρίξει, με επαρκή υλικοτεχνική υποδομή και με προσωπικό. Κυρίως, όμως, ας τους στηρίξει με ηθικό «κεφάλαιο»: με ενίσχυση του κύρους και της ανεξαρτησίας τους. Ας μιμηθούν οι σημερινοί μας πολιτικοί ταγοί τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Η διαφορά στο ήθος μπορεί να φέρει και τη διαφορά στο αποτέλεσμα. Μήπως και αρχίσει επιτέλους να ξεβρομίζει ο τόπος -και ιδίως η πολιτική μας σκηνή- από τους πάσης φύσεως μιζαδόρους, που σήμερα και κυκλοφορούν ατιμώρητοι και προκαλούν θρασύτατα...

ΥΓ.:
Οσο για τον έντιμο Χάρη Καστανίδη, που δείχνει να ενδιαφέρεται ειλικρινώς για την κάθαρση του δημόσιου βίου, ας πει στους... κύκλους του να σιωπήσουν. Μη στέλνετε επιστολές στον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, κύριε υπουργέ. Ούτε εσείς κλήσεις, κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου. Επισκεφθείτε τον! Συνεργασθείτε! klik real.gr