Ηράκλειο Κρήτης, Απρίλιος 2011… λίγο πριν το Πάσχα…
Ο έμπορος με τη δεύτερη απόπειρα αυτοκτονίας, ο ασφαλιστικός σύμβουλος, ο τουριστικός πράκτορας… Τρεις απόπειρες αυτοκτονίας μέσα σε λίγες μέρες.
Άνθρωποι υπεράνω υποψίας, που στο παρελθόν δεν έχουν δώσει την παραμικρή αφορμή κακοδιαχείρισης, με κύρος, έμπειροι στον επαγγελματικό τους χώρο τους, χωρίς «τρέλες» στη ζωή τους, να αποπειρούνται να αυτοκτονήσουν...
Το μήνυμα από την Αθήνα, από διευθυντικό στέλεχος μεγάλης εταιρείας, έλεγε ότι του χρόνου τέτοια εποχή θα φοβόμαστε να περπατάμε κάτω από ψηλά κτήρια, για να μην μας πέσει κανείς άνθρωπος στο κεφάλι...
Το άλλο μήνυμα από την κόρη μου: Σήμερα πήρε στο σχολείο της ένα πακέτο μακαρόνια, γιατί συγκεντρώνουν τρόφιμα… όχι για κάποια χώρα της Αφρικής, ούτε για τους πληγέντες κάποιας φυσικής καταστροφής, αλλά για να ενισχυθεί το συσσίτιο απόρων που πραγματοποιεί η εκκλησία… Βλέπεις μαζεύτηκαν πολύ άποροι το τελευταίο διάστημα και το φαγητό δεν φτάνει...
Έχουμε καταλάβει πώς πάμε κατά διαόλου…
Η πλειοψηφία τουλάχιστον των πολιτών αυτής της χώρας, έχει αντιληφτεί το μέγεθος της καταστροφής, την απάτη του μνημονίου, το ξεπούλημα που έρχεται, αλλά και τους υπαίτιους όλων αυτών. Έχει κατανοήσει επίσης, πώς όσα «μέτρα», έκτακτα ή μη, κι αν λάβουν οι κυβερνόντες, προκοπή δεν πρόκειται να δούμε. Το «σχέδιο» προβλέπει άλλα… και έτσι θα γίνει.
Έχει καταλάβει επίσης – βλ. απόφαση Μαντέλη – πώς ό,τι κι αν γίνει, δεν πρόκειται να μπει πολιτικός στη φυλακή – για να επιστρέψει τα κλεμμένα ούτε λόγος…
Θα πρέπει όμως όλοι να καταλάβουμε και το ότι σε κάθε περίπτωση, όσο άσχημα και αν είναι τα πράγματα, η αυτοκτονία δεν είναι η λύση. Δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, το επιδεινώνει σε αυτούς που μένουν πίσω…
Γι’ αυτό ψυχραιμία παιδιά… Τα πράγματα είναι χάλια και πιθανότατα θα γίνουν χειρότερα. Αλλά δεν θα το βάλλουμε κάτω. Θα το παλέψουμε… κι όπου μας βγάλει που λέει κι ο ποιητής.
Σε στιγμές απόγνωσης, ένας φίλος, ένα χαλαρό τραγούδι, μια βόλτα ή μια θετική σκέψη, ίσως μπορούν να βοηθήσουν…
ΥΓ: Το μέντιουμ λέει: Οι «βαλβίδες εκτόνωσης» που τεχνηέντως αφήνουν ανοικτές (πχ κινήματα «δεν πληρώνω») σύντομα θα πάψουν να επαρκούν… και τότε η χύτρα θα σκάσει… κι αλλοίμονό σας!
mf
mf
