Η Κολεκτίβ Μ3 αποτελεί μια δυναμική συνένωση τριών εικαστικών καλλιτέχνηδων από δύο χώρες και διαφορετικές γενιές, που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της συνεργασίας Πολωνίας-Ελλάδας.
Πρόκειται για μία τριπλή παρουσίαση που εξερευνά τον κόσμο των χρωμάτων μέσα από τρεις διακριτές, αλλά στενά συνδεδεμένες ενότητες. Η Έκθεση Ζωγραφικής: "Χρώματα της Ψυχής, Χρώματα της Σιωπής, Χρώματα της Ζωής", θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο των16ήμερων Δράσεων της Περιφέρειας Κρήτης για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση της Βίας κατά των Γυναικών και των Κοριτσιών, από τις 5 έως τις 20 Δεκεμβρίου 2025, στην Παλιά Ηλεκτρική στις Αρχάνες, με ελεύθερη είσοδο. Τα εγκαίνια της Έκθεσης θα γίνουν την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου και ώρα 5:00μ.μ. Η επιμέλεια της Έκθεσης έχει πραγματοποιηθεί από την Μανταλένα Μελισσουργάκη-Βόσνιακ.
Ώρες Λειτουργίας της Έκθεσης: Καθημερινά (εκτός Δευτέρας), 4:00-8:00μ.μ. (για πρωινές ώρες, απαιτείται τηλεφωνική συνεννόηση)
Παρουσίαση της έκθεσης:
Χρώματα της Ψυχής – Τζίνα Μαλϊνόφσκι: Η Τζίνα Μαλϊνόφσκι εμβαθύνει στον αόρατο κόσμο της ψυχής, αποτυπώνοντας στον καμβά τα ρευστά συναισθήματα και τις κρυφές πτυχές του εσωτερικού μας τοπίου. Η καλλιτέχνιδα εμπνέεται βαθιά από τα άνθη (λουλούδια), των οποίων το εσωτερικό συγκρίνει με την εσωτερική μας ψυχή και την ανεξάντλητη δύναμη και βάθος των χρωμάτων της. Μέσα από τη μοναδική χρήση του χρώματος, η Τζίνα αποκαλύπτει τις πολύπλοκες διαδρομές της ανθρώπινης ψυχολογίας, καλώντας το κοινό να αναγνωρίσει τον εσωτερικό του πλούτο. Με έργα που εκπέμπουν ένταση και τρυφερότητα, μας ωθεί να έρθουμε σε πραγματική συνεννόηση με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Χρώματα της Σιωπής – Μανταλένα Μελισσουργάκη: Η Μανταλένα Μελισσουργάκη δεν εξερευνά τη γαλήνη, αλλά την οδυνηρή και εκκωφαντική σιωπή της αδράνειας. Η σιωπή εκκολάπτει το κακό και θρέφει τη βία. Η ενότητα αυτή αποτελεί μια σφοδρή κοινωνική κριτική στη διογκούμενη επιθετικότητα: την ενδοοικογενειακή βία, τη βία κατά των γυναικών και των παιδιών, τη βία κατά της φύσης και τη φρίκη του πολέμου. Η καλλιτέχνιδα υπογραμμίζει με έμφαση πως σε κάθε μορφή επιθετικότητας, το βαρύτερο τίμημα πέφτει στους πιο αθώους και ανυπεράσπιστους: τα παιδιά, τις γυναίκες και τα ηλικιωμένα άτομα. Τα έργα της μετατρέπουν την αδράνεια σε μια οπτική κραυγή, καθώς η άρνηση αντίδρασης μετατρέπεται σε συμμετοχή στο έγκλημα. Στόχος των έργων είναι να ενθαρρύνουν τον κοινό να στοχαστεί πάνω στο αυξανόμενο πρόβλημα γύρω μας και να έρθει αντιμέτωπο με τη δική του συνείδηση και την ατομική του ευθύνη.
Χρώματα της Ζωής – Λούλα Μεταξά: Τα χρώματα της ζωής απλώνονται σε μια άπειρη παλέτα, γεμάτη αποχρώσεις που γεννιούνται από τις στιγμές που τολμάμε να ζήσουμε. Κοιτώντας πίσω, συνειδητοποιούμε πως οι εικόνες που μένουν χαραγμένες μέσα μας είναι λίγες και αυτές σχεδόν πάντα αγγίζουν τα άκρα: τον έρωτα και τον θάνατο, με όλες τους τις μορφές, απτές ή αφηρημένες. Ο έρωτας δίνει πνοή στη ζωή, της χαρίζει νόημα, βάθος και ομορφιά, κάνει κάθε ανάσα να μοιάζει με υπόσχεση. Ο θάνατος, από την άλλη, της προσφέρει τη σπάνια αξία της παροδικότητας, υπενθυμίζει πως η κάθε στιγμή είναι ανεπανάληπτη και γι’ αυτό πολύτιμη. Και ίσως εκεί να κρύβεται η πιο μεγάλη αλήθεια: ότι μέσα στη ζωή υπάρχει πάντα η επιλογή, η ελεύθερη βούληση του καθενός να αποφασίσει πόσους έρωτες και πόσους “θανάτους” θέλει να βιώσει. Γιατί κάθε αρχή και κάθε τέλος που ζούμε δεν είναι παρά ένας ακόμη τρόπος να νιώσουμε πόσο βαθιά μπορούμε να αγαπήσουμε τη ζωή.
Αν και οι τρεις γυναίκες δημιουργοί διαφέρουν στην προσέγγιση, τα έργα τους συνενώνονται σε έναν ουσιαστικό διάλογο για την ανθρώπινη εμπειρία. Η έκθεση δεν είναι απλώς μία συλλογή, αλλά μία καλλιτεχνική τριλογία που προσκαλεί το κοινό να ανακαλύψει τα χρώματα που δίνουν νόημα στην ψυχή, στην κριτική σιωπή και στην ίδια τη ζωή. Τέλος, την έκθεση πλαισιώνουν μαθήτριες και μαθητές από την Ελλάδα και την Πολωνία, οι οποίες/οποίοι μέσα από τα δικά τους χρώματα και τους δικούς τους προβληματισμούς αφήνουν το στίγμα της εποχής τους και της δικής τους ματιάς.
Ώρες Λειτουργίας της Έκθεσης: Καθημερινά (εκτός Δευτέρας), 4:00-8:00μ.μ. (για πρωινές ώρες, απαιτείται τηλεφωνική συνεννόηση)
Παρουσίαση της έκθεσης:
Χρώματα της Ψυχής – Τζίνα Μαλϊνόφσκι: Η Τζίνα Μαλϊνόφσκι εμβαθύνει στον αόρατο κόσμο της ψυχής, αποτυπώνοντας στον καμβά τα ρευστά συναισθήματα και τις κρυφές πτυχές του εσωτερικού μας τοπίου. Η καλλιτέχνιδα εμπνέεται βαθιά από τα άνθη (λουλούδια), των οποίων το εσωτερικό συγκρίνει με την εσωτερική μας ψυχή και την ανεξάντλητη δύναμη και βάθος των χρωμάτων της. Μέσα από τη μοναδική χρήση του χρώματος, η Τζίνα αποκαλύπτει τις πολύπλοκες διαδρομές της ανθρώπινης ψυχολογίας, καλώντας το κοινό να αναγνωρίσει τον εσωτερικό του πλούτο. Με έργα που εκπέμπουν ένταση και τρυφερότητα, μας ωθεί να έρθουμε σε πραγματική συνεννόηση με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Χρώματα της Σιωπής – Μανταλένα Μελισσουργάκη: Η Μανταλένα Μελισσουργάκη δεν εξερευνά τη γαλήνη, αλλά την οδυνηρή και εκκωφαντική σιωπή της αδράνειας. Η σιωπή εκκολάπτει το κακό και θρέφει τη βία. Η ενότητα αυτή αποτελεί μια σφοδρή κοινωνική κριτική στη διογκούμενη επιθετικότητα: την ενδοοικογενειακή βία, τη βία κατά των γυναικών και των παιδιών, τη βία κατά της φύσης και τη φρίκη του πολέμου. Η καλλιτέχνιδα υπογραμμίζει με έμφαση πως σε κάθε μορφή επιθετικότητας, το βαρύτερο τίμημα πέφτει στους πιο αθώους και ανυπεράσπιστους: τα παιδιά, τις γυναίκες και τα ηλικιωμένα άτομα. Τα έργα της μετατρέπουν την αδράνεια σε μια οπτική κραυγή, καθώς η άρνηση αντίδρασης μετατρέπεται σε συμμετοχή στο έγκλημα. Στόχος των έργων είναι να ενθαρρύνουν τον κοινό να στοχαστεί πάνω στο αυξανόμενο πρόβλημα γύρω μας και να έρθει αντιμέτωπο με τη δική του συνείδηση και την ατομική του ευθύνη.
Χρώματα της Ζωής – Λούλα Μεταξά: Τα χρώματα της ζωής απλώνονται σε μια άπειρη παλέτα, γεμάτη αποχρώσεις που γεννιούνται από τις στιγμές που τολμάμε να ζήσουμε. Κοιτώντας πίσω, συνειδητοποιούμε πως οι εικόνες που μένουν χαραγμένες μέσα μας είναι λίγες και αυτές σχεδόν πάντα αγγίζουν τα άκρα: τον έρωτα και τον θάνατο, με όλες τους τις μορφές, απτές ή αφηρημένες. Ο έρωτας δίνει πνοή στη ζωή, της χαρίζει νόημα, βάθος και ομορφιά, κάνει κάθε ανάσα να μοιάζει με υπόσχεση. Ο θάνατος, από την άλλη, της προσφέρει τη σπάνια αξία της παροδικότητας, υπενθυμίζει πως η κάθε στιγμή είναι ανεπανάληπτη και γι’ αυτό πολύτιμη. Και ίσως εκεί να κρύβεται η πιο μεγάλη αλήθεια: ότι μέσα στη ζωή υπάρχει πάντα η επιλογή, η ελεύθερη βούληση του καθενός να αποφασίσει πόσους έρωτες και πόσους “θανάτους” θέλει να βιώσει. Γιατί κάθε αρχή και κάθε τέλος που ζούμε δεν είναι παρά ένας ακόμη τρόπος να νιώσουμε πόσο βαθιά μπορούμε να αγαπήσουμε τη ζωή.
Αν και οι τρεις γυναίκες δημιουργοί διαφέρουν στην προσέγγιση, τα έργα τους συνενώνονται σε έναν ουσιαστικό διάλογο για την ανθρώπινη εμπειρία. Η έκθεση δεν είναι απλώς μία συλλογή, αλλά μία καλλιτεχνική τριλογία που προσκαλεί το κοινό να ανακαλύψει τα χρώματα που δίνουν νόημα στην ψυχή, στην κριτική σιωπή και στην ίδια τη ζωή. Τέλος, την έκθεση πλαισιώνουν μαθήτριες και μαθητές από την Ελλάδα και την Πολωνία, οι οποίες/οποίοι μέσα από τα δικά τους χρώματα και τους δικούς τους προβληματισμούς αφήνουν το στίγμα της εποχής τους και της δικής τους ματιάς.
