Βαδίζοντας αισίως στον 7ο χρόνο της οικονομικής – και όχι μόνο – κρίσης, η Τοπική Αυτοδιοίκηση εξακολουθεί να δοκιμάζεται σκληρά και να καλείται να καλύψει ολοένα και περισσότερα κενά, όχι μόνο χωρίς στήριξη, αλλά ακόμα και με τροχοπέδη, βασικούς άξονες της πολιτικής της κεντρικής διοίκησης.
Οι πόροι και οι πηγές χρηματοδότησης συνεχίζουν να μειώνονται, οι αρμοδιότητες της Τ.Α. αυξάνονται και χρόνο με τον χρόνο βλέπουμε δυστυχώς ολοένα και περισσότερους Δήμους να αδυνατούν να ανταποκριθούν στις πολλές και σημαντικές υποχρεώσεις τους. Παράλληλα, νέες προκλήσεις εμφανίζονται, όπως είναι για παράδειγμα η προσφυγική κρίση, ενώ η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών έχει πλέον αρνητικό πρόσημο, με αποτέλεσμα τα χρέη προς τους Δήμους να συσσωρεύονται και η Αυτοδιοίκηση, ο πρώτος και πιο σημαντικός κρίκος της κοινωνικής συνοχής, να βρίσκεται κάτω από τα όριά του.
Με αυτά τα δεδομένα, το μέλλον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μόνο ευοίωνο που δεν προδιαγράφεται.
Κατανοούμε φυσικά το ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές για την χώρα μας, πρέπει όλοι να συμβάλλουμε στην κοινή προσπάθεια, με κάθε τρόπο.Αναγνωρίζουμε και το γεγονός ότι δεν γίνεται η Αυτοδιοίκηση να μείνει ανεπηρέαστη, όπως επίσης αντιλαμβανόμαστε και την αναγκαιότητα να ξεφύγουμε από τις λάθος πρακτικές του παρελθόντος.
Έχω όμως και την αίσθηση, πώς από το ένα άκρο φτάσαμε στο άλλο. Ως δήμοι συνεισφέρουμε στην κεντρική διοίκηση και αυτή η συνεισφορά πρέπει να λειτουργήσει ανταποδοτικά. Πιστεύω ότι πρέπει να αναθεωρηθεί το συνολικό πλαίσιο λειτουργίας της Αυτοδιοίκησης και να δοθεί η δυνατότητα να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των δημοτών μας.
Όπως γνωρίζουμε όλοι καλά, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι το πρώτο και ίσως το πλέον σημαντικό κύτταρο του κοινωνικού μας ιστού. Βρίσκεται δίπλα στον πολίτη, πιο κοντά από κάθε άλλο φορέα. Και ο πολίτης περιμένει από εμάς υποστήριξη και βοήθεια. Επιβάλλεται να μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να λειτουργήσουμε υπέρ της κοινωνικής συνοχής, να υποστηρίξει τον πολίτη, να του εξασφαλίσει ικανοποιητικό επίπεδο στην καθημερινότητά του, να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του και να μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ισόρροπης ανάπτυξης.
Όλοι εμείς οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης, είμαστε οι πρώτοι αποδέκτες κάθε διαμαρτυρίας. Αυτή τη στιγμή, με την αγανάκτηση, την απογοήτευση και τον συσσωρευμένο θυμό που υπάρχει στην κοινωνία, πρέπει να έχουμε και τα μέσα για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των συμπολιτών μας.
Αν δεν γίνει αυτό, αν ο πολίτης πάψει να βλέπει τον δήμο του ως σύμμαχο και συμπαραστάτη στα προβλήματά του, τα αποτελέσματα θα είναι εξαιρετικά δυσάρεστα.
Οι δήμοι πρέπει να στηριχθούν άμεσα και ουσιαστικά για να μην καταρρεύσουν. Γιατί αν καταρρεύσουν, τότε θα δημιουργηθεί ένα ντόμινο εξελίξεων που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει που θα φτάσει.
Στο Δήμο Μαλεβιζίου, μια από τις πιο όμορφες περιοχές της Κρήτης, προσπαθούμε από την πρώτη μέρα της θητείας μας να υπερβούμε τα παραπάνω εμπόδια με τη δημιουργία αποδοτικών συνεργασιών με άλλους φορείς, όπως είναι η Περιφέρεια Κρήτης, αλλά και με ισχυρές συμπράξειςμε τους τοπικούς φορείς του Μαλεβιζίου, όπως είναι η εκκλησία, τα Τοπικά Συμβούλια, οι Πολιτιστικοί και άλλοι Σύλλογοι, κλπ, και οφείλω να ομολογήσω πώς έχουμε διαμορφώσει ένα πολύ καλό επίπεδο τέτοιων συνεργασιών. Με ένα ολοκληρωμένο, ρεαλιστικό όραμα για τον τόπο μας και τους κατοίκους του, με ορθολογικό προγραμματισμό και χρηστή οικονομική διαχείριση, προσπαθούμε για το καλύτερο από το 2011, τότε που αναλάβαμε για πρώτη φορά τις τύχες του Δήμου μας. Δώσαμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της ιδιαίτερης ιστορικής ταυτότητας του Μαλεβιζίου, στην δημιουργία ισχυρών δομών κοινωνικής στήριξης και στην κατασκευή μέσω των σχετικών προγραμμάτων, μικρών και μεγάλων αναπτυξιακών έργων που έχουν πολύπλευρα οφέλη για τον τουρισμό, τον πρωτογενή τομέα της παραγωγής, την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μας και των επισκεπτών του τόπου μας.
Έτσι συνεχίζουμε να πορευόμαστε και να προετοιμαζόμαστε για τις δυσκολίες που μας περιμένουν… Κι αυτή ακριβώς είναι η πιο μεγάλη πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε!
Παρά όμως το γενικευμένο και καθολικά αρνητικό οικονομικό περιβάλλον, οφείλουμε να διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας. Να κρατήσουμε ζωντανό το χαμόγελο και να μην «παραδώσουμε τα όπλα».
Δεν μου αρέσει να ωραιοποιώ τα πράγματα κι ως μηχανικός ήμουν πάντα ρεαλιστής. Είμαστε όμως όλοι υποχρεωμένοι να παλέψουμε κόντρα στο ρεύμα της μιζέριας και της γενικής απαξίωσης. Να αγωνιστούμε κόντρα στη λογική του ωχαδερφισμού και της γκρίνιας. Να προτάξουμε το συμφέρον της κοινωνίας που υπηρετούμε πάνω από κάθε ατομική διεκδίκηση και να διεκδικήσουμε με δυναμισμό και επιχειρήματα αυτά που αναλογούν στους συμπολίτες μας.
Με ρεαλισμό αλλά και αισιοδοξία, με σωστό προγραμματισμό και όραμα για το αύριο, να συμβάλλουμε όπως και όσο μπορούμε, έτσι ώστε να πάει ο τόπος μας μπροστά!
Δύσκολο το εγχείρημα σίγουρα, αλλά αξίζει την προσπάθεια!
*του δημάρχου Μαλεβιζίου Κώστα Μαμουλάκη - klik ΑΜΕ-ΜΠΕ
