Αν κάποιος έλεγε το παραπάνω πριν από 2-3 χρόνια θα τον έπαιρναν για εκτός τόπου και χρόνου άνθρωπο… Κι όμως το είδαμε κι αυτό. Στην Κρήτη του 65% και 70% ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι κυβερνητικοί βουλευτές να μην νιώθουν ασφάλεια και κάποιοι μάλιστα, να αναζητούν εναγωνιοδώς προστασία από την ΕΛΑΣ. Και μη βιαστεί να σκεφτεί κάποιος πώς η προστασία είναι από τα «γνωστά, περιθωριακά άτομα». Θυμηθείτε τι έγινε πριν λίγες ημέρες με τον κ. Β. Κεγκέρογλου και από ποιους (klik http://iraklioblog.blogspot.com/2011/06/blog-post_6777.html).
Είμαι περίεργος να δω την κατάληξη αυτής της οργής. Θα επαναληφτώ, αλλά πιστεύω πώς αντικατοπτρίζει πλήρως την σημερινή – αλλά και αυριανή – πραγματικότητα: Κάποτε λέγαμε ότι η πολιτική χρειάζεται «γερό στομάχι». Τώρα θα λέμε ότι χρειάζεται και γερό κεφάλι!
Εμ, έτσι είναι… Κάποια στιγμή και ο χαχόλος ξυπνάει…
Ή μήπως όχι;
Μ. Φ.
