Δύο ακόμα ράμπες - προσφορά στην πόλη από ένα άτομο με αναπηρία

Την Γεωργία Ξημεράκη την έχουμε γνωρίσει μέσα από τις δυναμικές παρεμβάσεις της σε παράνομα σταθμευμένα οχήματα σε ράμπες αναπήρων, με τις οποίες καταφέρνει να μας ταρακουνάει που και που.

Η ίδια όμως, δεν μένει σε αυτό. Βλέποντας ότι οι αρχές δεν ανταποκρίνονται στις αιτήσεις για βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα, παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και φτιάχνει αυτά που ο Δήμος δεν "μπορεί".

Τελευταία της παρέμβαση, η κατασκευή δυο ραμπών σε Παγκρήτιο και Τάλος. 

Γράφει χαρακτηριστικά η Γεωργία:

Επιτέλους κατάφερα πάλι να διώξω δύο εμπόδια που μου δυσκολεύουν τη ζωή στη πόλη. Ένα κοντά στο Παγκρήτιο στάδιο κοντά και άλλο ένα απέναντι από το Τάλος Πλάζα δίπλα στο ΕΝVY που είναι η έξοδος του ποδήλατοδρομου.
Τώρα γιατί ήταν απαραίτητο να γίνουν. Όσον αφορά τη ραμπα κοντά στο παγκρητιο όταν ένας άνθρωπος με αμαξίδιο δε μπορεί να βγει όπως ένας αρτιμελής τις δυο τρεις εξοδους πάρα μόνο να το διασχίσει όλο. Και φυσικά καλό θα είναι να το κάνει αυτό από το πεζοδρόμιο και όχι από το δρόμο ταχείας κυκλοφορίας το οποίο πεζοδρόμιο δεν είχε ράμπα και έκανα μια.

Η δεύτερη στο Τάλος Πλάζα ήταν απαραίτητη επειδή είναι η έξοδος του ποδήλατοδρομου. "Ράμπα " υπάρχει αλλά μετά από σκαλοπάτι σχεδόν 10 πόντων το οποίο και "έσβησα". Αυτό φυσικά δεν ακυρώνει το γεγονός ότι είμαι αναγκασμένη να πηγαίνω για 10 μέτρα ανάποδα στο ρεύμα, σε ταχείας κυκλοφορίας δρόμο, μέχρι το φανάρι. Αυτό ελπίζω να το φροντίσει ο δήμος (έχω κάνει γραπτή αίτηση στο Δήμο).

Περίσσεψε λίγο τσιμέντο και έβαλα και στη είσοδο του Κουλέ, ούτε κάν φαίνεται αλλά με απαλλάσσει από ένα μεγάλο ταρακούνημα και το αμαξίδιό μου επίσης.
Και για να προλάβω αντιδράσεις του τύπου κάνει καταπάτηση δημοσίου χώρου ή ζούγκλα γίναμε η πρόταση μου για χρήση του αμαξίδιου μου ισχύει γιατί ο αληθινός δάσκαλος είναι η εμπειρία.

Από τη σελίδα της Γεωργίας Ξημεράκη στο Facebook